می نویسم تا بمانم
جمعه, ۲۴ مهر ۱۳۹۴، ۱۲:۵۴ ق.ظ
نوشتن را از آموزگارانم آموختم.
در ابتدا عجیب و مرموز بود . پس از مدتی چالش برانگیز شد .
و بعدتر از آن به عادتی تبدیل گشت.
امروز اما میدانم که نوشتن، راهیست برای زندگی بخشیدن.
یک نویسنده هرچقدر هم که تازه کار و ناشی ،حتی به تازه کاری خودِ من،
با نوشته اش، جان میبخشد به کلماتی که پیش از آنکه او دست به قلم ببرد،
هرگز معنای اینچنین باهم بودن را تجربه نکرده بودند.
پس چه زیبا و چه زشت
هر نویسنده ،دنیایی میسازد به وسعت نوشته اش.
از این پس میخواهم اینگونه ساختن را بیشتر تمرین کنم.
پیشاپیش ممنون آنهایی هستم که مرا نقد و راهنمایی میکنند.
همچون آموزگارانم در گذشته.
مرتبط با این مطلب:
به زندگی نیز تعمیم دارد البته
تمرکز
زهرا دلآرام